Abstract
Abstract. With the emergence of first political structures of the world, struggles between them gave rise to the concept of power. Since the ancient times, power has played an important role in the concept of international relations and made a significant contribution to the establishment of the discipline as an autonomous structure. The concept of power, which has always maintained its importance, has evolved in time and, for the time being, is known for its rather soft side. In this century, many academic studies that dealt with the soft side of the power have been published, however, while being mentioned in popular publications, the concept has not been favored in the academic publications in Turkey. With this dissertation that is the first study that deals with the soft power within the context of international relations, we intended to contribute to the filling of the void in the Turkish literature. For this purpose, we first discussed the concept of power and the soft power in every aspect. Afterwards, we analyzed the soft power potential of Turkey culturally, politically and within the frame of foreign affairs practices and essentially in the context of Middle East, Caucasus and Central Asia regions. As the soft power sources that may influence the national politics may vary for every country, we chose Azerbaijan as the model of this study and sought for an answer to the question, "How Turkey can possibly/efficiently have the soft power influence over Azerbaijan?". As the hypothesis of the study and the answer of the question, we considered the cultural link between these two countries would constitute the most important and effective soft power source. In the conclusion of the study, we interviewed a group of fifteen Azerbaijanis that consisted NGO members, journalists and academicians thus proved the hypothesis of the study.
Keywords. Soft Power, Azerbaijan, Culture, Political Values, Foreign Affairs.
JEL. B30, H19, H70, L31, P40.
References
Açıkkaya, Savaş (2010), “Çarlık Rusyası Hâkimiyetindeki Azerbaycan Türklerinde Ulus Bilincinin Gelişmesinin Temel Dinamikleri”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28, 403-420.
Administrative Department of the President of the Republic of Azerbaijan, “General Information About Religion In Azerbaijan “ (t.y), http://files.preslib.az/ projects/remz/pdf_en/atr_din.pdf, (02/11/2011).
Afyoncu, Erhan (2011), “Rumlar Latin Külahı Yerine Türk Sarığı Tercih Etmiş”, http://www.bugun.com.tr/pages/marticle.aspx?id=156496, (18/05/2014).
Ağayev, Mehman (2006), Milli Mücadele Yıllarında Türkiye ve Azerbaycan İlişkileri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ahmedof, Ahmet Cabir (2001), Azerbaycan Mutfağı, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
AK Parti, “Dünya ve Dış Politika Vizyonumuz”, (t.y), http://www.akparti.org.tr/ site/akparti/2023-siyasi-vizyon#bolum_, (04/06/2014).
“AK Parti Kapatılmasın Kararı Çıktı” (30/07/2008), Milliyet Gazetesi, http://www. milliyet.com.tr/default.aspx?aType=SonDakika&ArticleID=972729 , (04/12/2014).
Akbaş, Zafer ve Tuna, Hakan (2012), “Bir Dış Politika Aracı Olarak Yumuşak Gücün Turizm Sektörüne Etkisi: Türkiye Örneği Üzerinden Bir Değerlendirme”, Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar Dergisi, 49(571), 5-17.
Akbaş, Zafer (2012), “Ortadoğu’da Değişim Süreci ve Türk Dış Politikası”, Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 3(1), 51-73.
Akça Ataç, Cemile (2012), “AB’nin Normatif Kapasite Sorunu, Akdeniz İçin Birlik ve Türkiye”, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 11(1), 1-24.
Akçadağ, Emine, “Dűnya’da ve Tűrkiye’de Kamu Diplomasisi” (t.y), http://www.kamudiplomasisi.org/pdf/emineakcadag.pdf, (30/05/2014).
Akçadağ, Emine, “ABD’nin Kamu Diplomasisi Stratejisi: Akıllı Güç” (t.y.), http://www.kamudiplomasisi.org/pdf/abdkdstratejisi.pdf, (25/05/2014).
Akçay, Engin (2012), Bir Dış Politika Enstrümanı Olarak Türk Dış Yardımları, Ankara: Turgut Özal Üniversitesi Yayınları.
Akgün, Birol (2006), “Türkiye’de Merkez Sağ Siyaset Geleneği ve Ak Parti”, Muhafazakâr Düşünce, 3(9-10), 23-37.
Akgün, Mensur ve Senyücel Gündoğar, Sabiha (2013), Ortadoğu’da Türkiye Algısı 2013, 1. Basım, İstanbul: TESEV Yayınları.
Akgün, Mensur ve Senyücel Gündoğar, Sabiha (2014), “Türkiye Modeli Hala Geçerli Mi?”, Ortadoğu Analiz, 6(62), 8-11.
Akıllı, Erman (2013), Türkiye’de Devlet Kimliği ve Dış Politika, Ankara: Nobel Yayıncılık.
Akıncı Vural, Z. Beril ve Bat, Mikail (2010), “Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Araştırma”, Journal Of Yasar University, 20(5), 3348-3382.
Akşemsettinoğlu, Gökhan (2002), “Power Politics in International Affairs”, Foreign Policy, 29(3-4), 66-76.
Aktaş, Hayati (2002), “Türkiye’nin Orta Asya’daki Politikasında İran Faktörü”, Bilig, 20, 1-24.
Aktaş, Münevver (2009), “Türkiye İslam Konferansı Örgütüne Üye Midir?”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11(1), 1-87.
Aktay, Yasin (2012), “Demokratik Açılım Ne Zaman Başladı?”, http://www.yenisafak. com.tr/yazarlar/YasinAktay/demokratik-acilim-ne-zaman-basladi/35226, (05/12/2014).
Albayrak, Ahmet (2000), “Bir Medeniyet Kuramcısı Olarak İbn Haldun”, Uludağ Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 9(9).
Aleskerli, Alekser (Haz.), “Azerbaycan Cumhuriyeti Anayasası” (t.y), http://www.anayasa. gen.tr/azerbaycan-aleskerli.htm, (18/12/2014).
Alizade, Orhan (2010), “18. Yüzyılın İlk Yarısında Rusya'nın Kafkasya'da İşgalcilik Politikası”, Akademik Bakış, 4 (7), 105-114.
Altınok, Mehtap (2014), "YTB, Türkiye’nin Bölgesel Ve Küresel Düzeyde Yeniden İnşaasına Katkı Sağlayacak En Önemli Kuruluşlardan Birisidir.", Artı90, http://arti90dergi.com.tr/details.php?id=196/Doc+Dr.+Kudret+Bulbul:+YTB+Turkiye%E2%80%99nin+bolgesel+ve+kuresel+duzeyde+yeniden+insaasina+katki+saglayacak+en+onemli+kuruluslardan+birisidir, (12/12/2014).
Altuncuoğlu, Neslihan (2012), “Kültürün Tarih İle İlişkisine Dair”, Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 1(1), 985-996.
Anas, Omair (2010), “Türkiye’nin Arap Dünyasındaki Yumuşak Gücü: Yükselen Trendler ve Beklentiler”, Arap-Türk Sosyal Bilimler Kongresi Seçme Tebliğler, ATCOSS 2010, 277-300.
Anayasa Hukuku Sitesi, “1876 Kanunu Esasisi” (t.y), http://www.anayasa.gen.tr/ 1876ke.htm, (03/12/2014).
Anderson, Peter J. (2005), The Global Politics Of Power, Justice And Death, An Introduction To International Relations, New York: Taylor and Francis E-Library.
Anıl, Yaşar Şahin (2010), Niccolo Machiavelli, İstanbul: Kastaş Yayınları.
Aras, Bülent (2014) “Davutoğlu Era in Turkish Foreign Policy Revisited”, Journal of Balkan and Near Eastern Studies, 16(4), 404-418.
Arı, Önder (1987), Uluslararası İlişkiler, İstanbul: Der Yayınları.
Arı, Tayyar (1997), Uluslararası İlişkiler, İstanbul: Alfa Yayınları.
Arı, Tayyar (2010), Uluslararası İlişkiler Teorileri, Çatışma, Hegemonya, İşbirliği, Bursa: MKM Yayıncılık.
Arıboğan, Deniz Ülke (2001), Globalleşme Senaryosunun Aktörleri, Uluslararası İlişkilerde Güç Mücadelesi, İstanbul: Der Yayınları.
Arıboğan, Deniz Ülke (2007), Uluslararası İlişkiler Düşüncesi, Tarihsel Gelişim, İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Yayınları.
Armaoğlu, Fahir (2012), 20.Yüzyıl Siyasi Tarihi, 18. Baskı, İstanbul: Alkım Yayınevi.
Armistead, Edwin L. (2004), Information Operations: Warfare And The Hard Reality Of Soft Power, 1. Baskı, Washington DC: Brassey’s.
Arquilla, John ve Ronfeldt, David (1996), “Information, Power, and Grand Strategy: In Athena’s Camp”, Stuart J. D. Schwartzstein (Ed.), The Information Revolution and National Security: Dimensions and Directions, (141-171), Washington D.C: CSIS.
Artı90, http://arti90dergi.com.tr/details.php?id=42/Turk+ Diasporasi+Artik+Birlesti , (21/12/2014).
Artun, Erman (2009), “Popüler Türk Kültürünün Dünya Kültürlerine Etkisi ve Katkısı”, 6. Uluslararası Türk Kültürü Kongresi Bildirileri, Cilt IV, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
Asunakutlu, Tuncer ve Safran, Barış (2004), “Kültürel Farklılıklardan Kaynaklanan Çatışmalara Yönelik Bir Araştırma”, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (1), 26-49.
Ateş, Davut (2009), “2002-2008 Döneminde Türkiye'nin Güç Arayışı”, Uluslararası Hukuk ve Politika, 5(17), 23-53.
Ateş, Davut (2013), Uluslararası Politika, Dünyayı Anlamak ve Anlatmak, Bursa: Dora Yayıncılık.
Attar, Aygün ve Şimşir, Sabahattin (2013), Tarihten Günümüze Türkiye’de Yaşayan Azerbaycan Türkleri, Ankara: Berikan Yayınevi.
Aydın, Mustafa (1996), “Uluslararası İlişkilerde Yaklaşım, Teori ve Analiz”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 51 (1), 71-114.
Aydın, Mustafa (2004), "Uluslararası İlişkilerin Gerçekçi Teorisi: Kökeni, Kapsamı, Kritiği" Uluslararası İlişkiler, 1(1), 33-60.
Aydın, Mustafa ve Yazgan, Korhan (2013), “Türkiye’de Uluslararası İlişkiler Akademisyenleri Eğitim: Araştırma ve Uluslararası Politika Anketi – 2011”, Uluslararası İlişkiler, 9 (36), 3-44.
Aydın Koyuncu, Çiğdem (2012), “Feminist Uluslararası İlişkiler Yaklaşımları Açısından Güvenlik Konusunun Analizi”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 67(1), 111-139.
Azərbaycan Respublikasının Dövlət Statistika Komitəsi, “Azərbaycan Respublikasının Dövlət Statistika Komitəsi, Ümumi Məlumat” (t.y) , http://www.stat.gov.az/map/, (25/12/2014).
Azərbaycan Respublikasının Dövlət Statistika Komitəsi, “Population By Ethnic Groups” (t.y), www.stat.gov.az/source/demoqraphy/ap/en/1_5en.xls, (26/12/2014).
Azərbaycan Respublikasının Dövlət Statistika Komitəsi, “Əhalinin Beynəlxalq Miqrasiyası”,(t.y) http://www.stat.gov.az/source/demoqraphy/ap/ , (31.10.2013).
.
.
.
Varoğlu, Abdulkadir (2013), “Kamu Diplomasisinde Kavramsal ve Kuramsal Süreç”, Ahmet Yalçınkaya ve Yeşim Özgen (Ed.), Kamu Diplomasisi, İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Yayınları.
Varol Sevim, Tuğçe (2013), “Mearsheimer ve Waltz'ın Realist Bakışı”, Hasret Çomak ve Caner Sancaktar (Ed.), Uluslararası İlişkilerde Teorik Tartışmalar, İstanbul: Beta Basım Yayın.
Vine, Mark Le (t.y), “Türkiye Arap Demokrasisi İçin En İyi Model mi?” http://www.aljazeera.com.tr/gorus/turkiye-arap-demokrasisi-icin-en-iyi-model-mi, (03/12/2014).
Vural, Ali Murat (2011), “Nitelikli Diyalog İçin Nitelikli Bir Siyaset Dili Gerekiyor”, NPQ Türkiye, http://www.npq.com.tr/icindekiler/arsiv/cilt/8/sayi/5/nitelikli-diyalog-icin-nitelikli-bir-siyaset-dili-gerekiyor, (09/05/2014).
Vuving, Alexander L. (2009), “How Soft Power Works”, The American Political Science Association Annual Meeting, Toronto, 3.
Wagner, Christian (2010), “India’s Soft Power Prospects and Limitations”, India Quarterly: A Journal Of International Affairs, 66, 333-342.
Walt, Stephen M. (1998), "International Relations: One World, Many Theories." Foreign Policy,110, 29-32 ve 34-46.
Waltz, Kenneth (1979), Theory Of International Politics, California: Addison-Wesley Publishing Company.
Watanabe, Yasushi ve McConnell, David (2008), “Introduction”, Yasushi Watanabe ve David McConnell (Ed.), Soft Power Superpowers: Cultural and National Assets in Japan and the United States, New York: M.E. Sharpe.
Weber, Max (2011), Bürokrasi ve Otorite,(Çev. H.Bahadır Akın), Ankara: Adres Yayınları.
Wendt, Alexander (1992), “Anarchy Is What States Make of It: The Social Construction Of Power Politics”, International Organization, 46 (2), 391-425.
Wendt, Alexander (1999), Social Theory of International Politics, New York: Cambridge University Press.
Williams, Nathan “The Rise Of Turkish Soap Power”, http://www.bbc.com/news/ magazine-22282563, (30/11/2014).
Yalçın, Zübeyde (24/10/2014), “Alevi Açılımı İçin Düğmeye Basıldı”, http://www.sabah. com.tr/gundem/2014/10/24/alevi-acilimi-icin-dugmeye-basildi , (23/12/2014).
Yalvaç, Faruk (2008), “Uluslararası İlişkiler Kuramında Yapısalcı Yaklaşımlar”, İhsan D. Dağı ve diğerleri (Ed.), Devlet, Sistem ve Kimlik, Uluslararası İlişkilerde Temel Yaklaşımlar, 10. Baskı içinde, (131-183), İstanbul: İletişim Yayınları.
Yavuzarslan, Paşa (2009), “Dil İlişkileri Açısından Mısır Arapçasındaki Osmanlı Türkçesi Kelimeler”, 6. Uluslararası Türk Kültürü Kongresi Bildirileri, Cilt II, 985-996, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
Yediyıldız, Melih (2014), “Türkiye’nin Kültürel Diplomasi Ayağı, Yumuşak Gücü: Yunus Emre Enstitüsü”, http://www.yeniturkiye.org/turkiyenin-kulturel-diplomasi-ayagi-yumusak-gucu-yunus-emre-enstitusu/yeni-akimlar/14227 , (14/12/2014).
Yeşiltaş, Murat ve Balcı, Ali (2011), “AK Parti Dönemi Türk Dış Politikası Sözlüğü: Kavramsal Bir Harita”, Bilgi, (23), 29-30.
Yıldırım, Leyla (2013), “Dış Politikada Yumuşak Güç ve Seçili Örnek Hindistan”, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(3), 189-204.
Yıldırımkaya, Gülin (2009), AK Parti mi, AKP mi?”, http://www.haberturk. com/polemik/haber/151231-ak-parti-mi-akp-mi, (14/05/2014).
Yılmaz Elmas, Fatma (2011), “Kıbrıs Çözüm Sürecinde Güven(lik) Bunalımı”, Analist, 9, 20-31.
Yılmaz, Nuh (2009), “Değer Eksenli Realist Dış Politika ve Eksen Kayması”, http://setav.org/tr/deger-eksenli-realist-dis-politika-ve-eksen-kaymasi/yorum/29, (05/06/2014).
Yılmaz, Reha (2013), “Azerbaycan’da Süreklilik ve Değişim”, Çağrı Erhan (Ed.), Kafkasya'nın Yükselen Yıldızı İlham Aliyev Döneminde Azerbaycan, Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları.
Yılmaz, Reha ve Sayın, Fatih Mehmet , “Azerbaycan Dış Politikasını Belirleyen Öğeler ve Denge Politikasına Yansımaları”, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(1), 23-42.
Yılmaz, Sait (2007), “Yumuşak Güç Nedir? Nasıl Uygulanır?” http://www.beykent.edu.tr/ webprojects/web/egitim.php?categoryıd=897&contentıd=591&phpmyadmin=26b1ab37aa748d52c4747d623bec741b (11/06/2014).
Yılmaz, Sait (2008), Güç ve Politika, İstanbul: Alfa Basım Yayım.
Yılmaz, Sait (2011), “Yumuşak Güç ve Evrimi”, Turan Stratejik Araştırmalar, 3(12), 31-36.
Yılmaz, Sait (2012a), Akıllı Güç, İstanbul: Kum Saati Yayınları.
Yılmaz, Sait (2012b), “Kamu Diplomasisi: Başka Halklara Angaje Olmak, Ayaklandırmak”, 21. Yüzyılda Sosyal Bilimler, 1, 201.
Yılmaz, Sait (t.y), “Yumuşak Güç ve Evrimi”, http://usam.aydin.edu.tr/ YUMUSAKGUCVEEVRIMI%284a4j%29.pdf, (07/06/2014).
Yunus Emre Enstitüsü, “Kültür Merkezlerimiz” (t.y), http://www.yee.org.tr/ turkiye/tr/kurumsal, (22/11/2014).
Yunus Emre Enstitüsü “Kültür ve Sanat” (t.y), http://www.yee.org. tr/turkiye/tr/kultur-sanat , (13/12/2014).
Yunus Emre Enstitüsü “Kurumsal” (t.y), http://www.yee.org.tr/turkiye/tr/kurumsal, (14/12/2014).
Yunus Emre Enstitüsü “Türkçe Eğitim ve Öğretim Merkezi” (t.y), http://www.yee.org.tr/turkiye/tr/yetem/yetem-1 , (14/12/2014).
Yunus Emre Enstitüsü “Yunus Emre Enstitüsü Türkoloji Projesi” (t.y), http://www.yee.org.tr/turkiye/tr/turkoloji , (15/12/2014).
Yurdusev, Nuri (2005), “Uluslararası İlişkilere Teorik Bakmak”, Uluslararası İlişkiler, 2(6), 157-163.
Yurdusev, Nuri (2008), “Uluslararasi İlişkiler Öncesi”, Atila Eralp ve diğerleri (Ed.), Devlet, Sistem ve Kimlik, Uluslararası İlişkilerde Temel Yaklaşımlar, 10. Baskı, İstanbul: İletişim Yayınları.
Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı, “Başkanlık” (t.y), http://www.ytb.gov.tr/tr/kurumsal-kategori/841-hakkimizda , (16/12/2014).
Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı, “Başkanlık” (16/09/2013) “Türk Diasporası Artık Birleşti”,
Yuvalı, Abdulkadir (1996), “Mozaik Kültür Kavramının Türk Kültür Tarihi Bakımından Değerlendirilmesi”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, 211-217.
Yüksel, Ahmet Turan (2001), “İlk Müslüman Türk Devletlerinin Siyasi, Kültürel ve Medeniyet Tarihi Üzerine”, S.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 11, 67-99.
Zabunoğlu, Yahya Kazım (1957), “Thomas Hobbes, Hayatı, Eserleri ve Hukuki Fikirleri”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 14(1-4), 219-240.
Zalewski, Piotr (2013), “As Turkey Turns”, http://www.slate.com/articles/arts/roads/ 2013/08/turkish_soap_operas_go_global_turkey_s_homemade_melodramas_are_popular_across.html, (01/12/2014).
Zengin, Gürkan (2014), Hoca, Türk Dış Politikası’nda “Davutoğlu Etkisi” 2002-2010, İstanbul: İnkılap Kitabevi.
Zhussipbek, Galym (2009), “2007 Lizbon Antlasması, Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası’nın Tanımı ve Özellikleri, Güvenlik Aktörü Olarak AB’nin Nitelikleri”, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 8 (1), 139-164.
Ziflioğlu, Vercihan (t.y), “Ermeni Diasporası’nın 2015 Planı”, http://www.aljazeera. com.tr/al-jazeera-ozel/ermeni-diasporasinin-2015-plani, (24/12/2014).
