Abstract
Abstract. The aim of this study is to determine the relationship between the demographic variables of the students studying in Kocaeli Vocational School of Business Administration program and their tendency to avoid uncertainty. In this study, the cultural dimensions scale of Hofstede used by Altay (2004) was used to measure the tendency to avoid uncertainty. In this study, the Proactive personality scale of Bateman and Crant used by Akgündüz et al., (2017) was used to measure the tendency to proactive personality. In addition, questions were asked about the demographic variables (gender, mother is or not life, the status of the parents, the income level, the educational status of the parents, number of siblings and success status). The sampling method was used easily in the study. The sample of the study consisted of 154 students. The data were analyzed by SPSS program. The significance level was accepted as 0.05. It was seen that demographic variables of university students had no effect on proactive personality and avoidance of uncertainty.
Keywords. Proactive personality, Uncertainty avoidance, Demographic variables.
JEL. I20, M50, M10, M13.
References
Ağca, V., & Kurt, M. (2007). İç girişimcilik ve temel belirleyicileri: kavramsal bir çerçeve, Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, 29(2), 83-112.
Akgündüz, Y., Gök, Ö.A., & Alkan, C. (2017). Örgütsel destek algısı, iş stresi, işin anlamlılığı ve proaktif kişilik özelliklerinin çalışanların yaratıcılığına etkisi: Beş yıldızlı bir otel çalışanlarında uygulama. International Journal of Economics and Administrative Sciences, Special Issue 1, 50-68.
Altay, H. (2004). Güç mesafesi, erkeklik-dişilik ve belirsizlikten kaçınma özellikleri ile başarı arasındaki ilişkilerin incelenmesine yönelik bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler FakültesiDergisi, 9(1), 301-321.
Antoncic, B., & Hisrich, R.D. (2001). Intrapreneurship: Construct refinement and cross-cultural validation. Journal of Business Venturing, 16(5), 495-527. doi. 10.1016/S0883-9026(99)00054-3
Azizoğlu, R.O. (2011). Kültürün örgütsel iletişim üzerine etkisi: iki farklı ülkede faaliyet gösteren iki işletme arasında karşılaştırmalı bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Ankara.
Bateman, T.S., & Crant, J.M. (1993). The proactive component of organizational behavior: A measure and correlates. Journal of Organizational Behavior, 14(2), 103-118. Doi. 10.1002/job.4030140202
Blatt, S.J., & Zuroff, D.C. (1992). Interpersonal relatedness and self-definition: Two prototypes for depression. Clinical Psychology Review, 12(5), 527-562. doi. 10.1016/0272-7358(92)90070-O
Bulut, Ç., Fiş, A.M., Aktan, B., & Yılmaz, S. (2007). Kurumsal girişimcilik: Kavramsal yapı üzerine bir tartışma.Yaşar Üniversitesi Dergisi, 3(10), 490-520.
Chelariu, C., Brashear, T.G., Osmonbekov, T., & Zait, A. (2008). Entrepreneurial propensity in a transition economy: Exploring micro-level and meso-level cultural antecedents, Journal of Business & Industrial Marketing, 23(6), 405-415. doi. 10.1108/08858620810894454
Clark, D.A., & Beck, A.T. (1991). Personality factors in dysphoria: A psychometric refinement of beck's sociotropy-autonomy scale. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 13(4), 369-388. doi. 10.1007/BF00960448
Çaloğlu, D.Ö. (2014). Örgütsel sessizlik ve kültürel değişkenler üzerine ampirik bir araştırma. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İnsan Kaynakları Yönetimi Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Çetinoğlu, T., & Büber, R. (2012). Ostim organize sanayi bölgesinde girişimcilik açısından kültür ve girişimcilik özelliklerinin analizine yönelik bir alan araştırması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 33, 103-210.
Doğan, B. (2007). Örgüt Kültürü. İstanbul: Beta Basın Yayım Dağıtım.
Doğan, T. (2013). Beş faktör kişilik özellikleri ve öznel iyi oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(1), 56-64.
Duygulu, E. (2008). Algılanan kurumsal görünüm, proaktif kişilik özelliği ve iş kurma (girişimcilik) tutumu, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü öğrencileri üzerine bir inceleme. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 95-120.
Güzel. M. (2010). Araştırma-reaktif ve proaktif kişilikler, [Retrieved from].
Hofstede, G. (2001). Culture's Consequences: Comparing Values, Behaviors, Institutions, and Organizations Across Nations. Thousand Oaks, California: Sage Publications.
Horng, J.S., Tsai, C.Y., Yang, T.C., Liu, C.H., & Hu, D.C. (2016). Exploring the relationship between proactive personality, work environment and employee creativity among tourism and hospitality employees. International Journal of Hospitality Management, 54(1), 25-34. doi. 10.1016/j.ijhm.2016.01.004
Kaasa, A., & Vadi, M. (2008). How does culture contribute to innovation? Evidence from European countries, University of Tartu, Faculty of Economics and Business Administration. [Retrieved from].
Kartal, S., & Mor-Dirlik, E. (2016). Geçerlik kavramının tarihsel gelişimi ve güvenirlikte en çok tercih edilen yöntem: Cronbach alfa katsayısı. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(4), 1865-1879.
Karslı, H.O. (2018).Kişilik özellikleri ve girişimcilik niyeti arasındaki ilişkinin proaktif kişilikboyutu açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Knight, G.A. (1997). Cross-cultural reliability and validity of a scale to measure firm entrepreneurial orientation. Journal of Business Venturing, 12(3), 213-225. doi. 10.1016/S0883-9026(96)00065-1
Korkmaz, S. (2000). Girişimcilik ve üniversite öğrencilerinin girişimcilik özelliklerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma, Hacettepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 18(1), 163-169.
Köknel, Ö. (1999).Kaygıdan Mutluluğa Kişilik. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
Lee. S.M., & Peterson S. (2000). Culture, entrepreneurial orientation, and global competitiveness. Journal of World Business, 35(4), 401-416. doi. 10.1016/S1090-9516(00)00045-6
McCrae R.R., & Costa P.T. (1990). Personality in Adulthood. New York: The Guilford Press.
Oliver, E.G., & Karen S.C. (1999). Cultural influences on managerial choices: an empirical study of employee benefit plans in The United States. Journal of International Business Studies, 30(4), 745-762. doi. 10.1057/palgrave.jibs.8490837
Öktem, M.K., Leblebici, D.N., Arslan, M., Kılıç, M., & Aydın, M.D. (2003). Girişimci örgütsel kültür ve çalışanların iç girişimcilik düzeyi: uygulamalı bir çalışma. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 169-188.
Öncül M.S., Deniz M., & İnce A.R. (2016). Hofstede’nin örgüt kültürü modelinin potansiyel girişimcilerin yetiştiği çevresel özellikler kapsamında değerlendirilmesi, Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 7(1), 255-269.
Otacıoğlu, S.G. (2008). Müzik öğretmenlerinin sosyotropik ve otonom kişilik özellikleri ile depresyon düzeyleri üzerine ilişkisel bir araştırma, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 35-50.
Park, H., Borde, S.F. & Choi, Y. (2002). Determinants of insurance pervasiveness: a cross-national analysis. International Business Review, 11(1), 79-96. doi. 10.1016/S0969-5931(01)00048-8
Ören, K., & Biçkes, M. (2011). Kişilik özelliklerinin girişimcilik potansiyeli üzerindeki etkileri (Nevşehir’dekiyüksek öğrenim öğrencileri üzerinde yapılan bir araştırma), Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), 67-86.
Poon, J.M.L., Ainuddin, R.A., & Junit, S.H. (2006). Effects of self-concept traits and entrepreneurial orientation on firm performance. International Small Business Journal, 24(1), 61-82. doi. 10.1177/0266242606059779
Presbitero, A. (2015). Proactivity in career development of employees: the roles of proactive personality and cognitive complexity. Career Development International, 20(5), 525-538. doi. 10.1108/CDI-03-2015-0043
Serinkan, C., & Barutçu, E. (2006). Pamukkale Üniversitesi İİBF öğrencilerinin kariyer planları ve sosyotropik-otonomi kişilik özelliklerine ilişkin bir araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 8(2), 317-339.
Şahin, S., & Aksu, G.S. (2015). İdari göreve sahip akademisyenlerin kişilik özellikleri ile kullandıkları çatışma çözme stilleri ilişkisi: izmir ili örneği, 16(2), 135-154.
Taymur, İ., & Türkçapar, M.H. (2012). Kişilik: tanımı, sınıflaması ve değerlendirmesi, psikiyatride güncel yaklaşımlar. Current Approaches in Psychiatry, 4(2),154-177.
Todorovic, Z.W., McNaughton, R.B., & Guild, P. (2011). ENTRE-U: An Entrepreneurial Orientation Scale For Universities, Technovation, 31(2-3), 128-137. doi. 10.1016/j.technovation.2010.10.009
Tosunoğlu, B., & Yeşilçelebi, G. (2016). Kültürün iç denetim üzerindeki etkisinin muhasebe meslek mensupları açısından değerlendirilmesi. Journal of Accounting, Finance and Auditing Studies, 2(1), 73-87.
Uzuntarla, Y., Fırat, İ., & Ceyhan, S. (2016). Kolektivizm ve belirsizlikten kaçınma davranışı arasındaki ilişkinin incelenmesi: Üniversite öğrencileri örneği. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi. 3(6), 206-216.
Uhrman, L., Nordli, H., Fekete, O., & Bonsaksen, T. (2017). Perceptions of a Norwagian clubhouse among its members: A psychometric evaluation of a user satisfaction tool. The International Journa of Psychosocial Rehabilition, 21(2), 82-91. doi. 10.2147/JMDH.S184003
Ülgen, M., & Mirze, K. (2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim. İstanbul: Literatür Yayınları.
Yeloğlu, H.O. (2011). Türk toplumsal kültürünün örgüt yapılarına olan etkilerinin belirlenmesine yönelik bir çalışma. ODÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2(4), 153-170.
