Abstract
The 19th century was a century where the Balkans were reshaping by ideological and cultural polarisation. Until this century, the Ottoman Empire have maintained its multireligious, multilingual and multicultural structure without a problem. However in this century, the nationalist uprisings have caused a change in the Empire’s borders, leading to a Balkan region where Ottoman Empire has almost no presence. Notions that came with the French revolution such as freedom, motherland, nation and the policies of major European states have also affected the separation process. It would be possible to divide Ottoman foreign policy at the time into three eras. The first era is the time until 1865 was the time where the Empire was no longer unrivalled. The second era until 1878, was the era where the Empire guaranteed its territorial integrity and independence via Paris Peace Treaty in 1856. And finally the third era between 1878 and 1908 mainly focused on the balance policies to preserve its territorial integrity. In this era where the Empire was unsettled and vulnerable against interference the policies were based on integrity of the state. Ottoman state governors have tried to attune to the European system which was formed by 1815 Vienna Congress. They have seen internal and external administration as a whole and seeked for a new political culture and identity that can coexist with traditional and western values. They have tried activating the connective power of religion and use religion as a common bonding factor against attacks from Europe. As an external policy, a balance policy that works with the rising powers of the era and makes use of the adverse interests masterfully was being followed. After the 1877-1878 Ottoman Russian War, as a result of the immigration policies, the situation of the Muslim community was a determinant in the formation of new policies. Railways were used both as a tool of development and external policy. While keeping diplomacy in the foreground, blocks, polarisation and wars were avoided. These policies were not enough to save the state, however extended the life of it.
This study primarily puts emphasis on notions related to nationalism. Furthermore it aims to explore the Balkan nationalism, which led to the end of the Ottoman Empire and characteristics of the Ottoman state policies at the time.
References
Akçura, Y. (1976). Üç Tarz-ı Siyaset, Türk Tarih Kurumu Yayınları, VII. Dizi, Ankara.
Akdes, N.K. (1976). Rusya Tarihi, Başlangıç’tan 1917’ye Kadar, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
Aksoy, Y. (1999). Ege Sanayi Tarihi, EBSO, İzmir.
Akyıldız, A. (1999). “II. Abdülhamid’in Çalışma Sistemi, Yönetim Anlayışı ve Babıâli ile ilişkileri”, Osmanlı, C. II, Ankara.
Arai,M, (1994). Jön Türk Dönemi Türk Milliyetçiliği, Çev. Tansel Demirel, İletişim Yayınları, İstanbul.
Armaoğlu, F. (1993). 20.Yüzyıl Siyasi Tarihi, c..I, T. İş Bankası Yayınları, Ankara,
Aslantaş, S. (2007. Osmanlı’da Sırp İsyanları 19. Yüzyılın Şafağında Balkanlar, Kitap Yayınevi, İstanbul.
Ateş, T. (1989). Siyasi Tarih I., İstanbul Üniversitesi, İktisat Fakültesi yayın No: 529, İstanbul.
Ayanoğlu H.Y. (2012). Balkanların Makus Tarihi: Göç, Kum Saati Tarih Dizisi, İstanbul.
Aydın, M. (1991). Berlin Antlaşmasından Günümüze Balkanlar, Der. Mustafa Bereketli, Rumeli Vakfı Kültür Yayınları, Genel Yayın:1, Yaylacılık Matbaası İstanbul.
Aydın, M. (20005) “Bosna Hersek Ayaklanması (1875)’nda Panslavizmin Etkisi ve Sırbistan- Karadağ’ın Rolü”, Belleten, c.LXIX, Sayı:256, Türk Tarih Kurumu, Ankara.
Berkes, N. (1978) Türkiye’de Çağdaşlaşma, Doğu-Batı Yayınları, Ankara.
Berkes,N. (1997). Teokrasi ve Laiklik, Adam Yayıncılık, İstanbul.
Bernard, L. (1991). Modern Türkiye’nin Doğuşu, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara
Blaisdell, D. C. (2008). Duyûn-ı Umumiyye Osmanlı İmparatorluğu’nda Avrupa Mali Denetimi, Çev. Dalgıç Ali İhsan, Nesnel Yayınları, İstanbul.
Bozkurt,G. (1989), Alman- İngiliz Belgelerinin ve Siyasi Gelişmelerin Işığı Altında Gayrimüslim Osmanlı Vatandaşlarının Hukuki Durumu, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
Brown L. C. (2000), “Ekonomik Miras” İmparatorluk Mirası Balkanlarda ve Ortadoğu’da Osmanlı Damgası, Der.L. Carl Brown, Çev. Gül Çağlalı Güven, İletişim Yayınları, İstanbul.
Çabuk,V.(Yıl Yok)., Osmanlı Siyasi Tarihinde Sultan Abdülhamid Han, Emre Yayınları, İstanbul.
Davison, R.H.(1997) Osmanlı İmparatorluğu’nda Reform 1856-1876, C.I, Çev. Osman Akınhay, Papirüs Yayınevi, İstanbul.
Davutoğlu, A. “Yakın Tarihimizin Ana Akımları ve Seçim Sonuçları”, Yeni Şafak, 23 Nisan 1999
Davutoğlu, A.(2009). Stratejik Derinlik: Türkiye’nin Uluslarası Konumu, Küre Yayınları, İstanbul.
Deringil, S. (2002). İktidarın Sembolleri ve İdeoloji, II. Abdülhamid Dönemi (1876-1909), Çev. Gül Çağlalı Güven, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
Deringil, S. (1985). II. Abdülhamid’in Dış Politikası, Tanzimat’tan Cumhuriyete Türkiye Ansiklopedisi, C.II. İstanbul.
Eldem, V. (1970). Osmanlı İmparatorluğu’nun İktisadi Şartları Hakkında Bir Tetkik, Ankara.
Eraslan, C.(1983). II. Abdülhamid ve İslâm Birliği, Ötüken Yayınları, İstanbul, 1983.
Eroğlu, H.(2010). Türk İnkilap Tarihi, Savaş Yayınevi, İstanbul.
Eryılmaz, B.(1996). Osmanlı Devleti’nde Gayrimüslim Teba’nın Yönetimi, Risale Yayınları, İstanbul
Gellner, E. (1992). Uluslar ve Ulusçuluk, Çev. Günay Göksu Özdoğan, Büşra Ersanlı Behar, Hil Yayınları, İstanbul.
Gencer, A.İ. (1992). “Berlin Antlaşması”, DİA İslam Ansiklopedisi, Diyanet Vakfı Yayınları, C.V,-517. İstanbul.
Gözler, K. (2004). Devlet Başkanları: Bir Karşılaştırmalı Anayasa Hukuku, Ekin Yayınları, Bursa
Hayes J. C. (1995). Milliyetçilik Bir Din, İstanbul, İz Yayıncılık, İstanbul.
Hobsbawm, E. J. (2006). 1780’den Günümüze, Milletler ve Milliyetçilik: Program, Mit, Gerçeklik, Ayrıntı Yayınları, İstanbul
Hobsbawm, E. (2003). Devrim Çağı 1789-1848, Dost Yayınları, Ankara.
Hülagü, M. M. (1994). Pan-İslamist Faaliyetler, Boğaziçi Yayınları, İstanbul.
İnalcık, H, (1992). Tanzimat ve Bulgar Meselesi, Doktora Tezi’nin 50. Yılı, Eren Yayıncılık, İstanbul.
İpek, N. (2000). Mübadele ve Samsun, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
Kara, İ. (2008). Felsefe ve Teselsüf. Osmanlılar Özel Sayısı”, Cogito Dergi, Sayı :19, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, Mart, 284
Karal, E. Z. (2007). Osmanlı Tarihi, Birinci Meşrutiyet ve İstibdat Devirleri (1876-1907) c.VIII. , On Üçüncü Dizi, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
Karal, E. Z. (2005). Osmanlı Tarihi, Islahat Fermanı Devri ( 1856-1861) c.VI, Onüçüncü Dizi, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
Karpat, K. H. (2004). Balkanlar’da Osmanlı Mirası ve Ulusçuluk, Çev. Boztemur Recep, İstanbul.
Karpat, K. H. (2013). İslamın Siyasallaşması, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Kent, M. (1999). Osmanlı İmparatorluğu’nun Sonu ve Büyük Güçler, Çev: Ahmet Fethi, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, İstanbul.
Kocabaş, S. (1995). Sultan II. Abdülhamid, Şahsiyeti ve Politikası, Vatan Yayınları, Kayseri, 1995
Kodaman, B. (1987). Sultan II. Abdülhamid Devri Doğu Anadolu Politikası, Orkun Yayınevi, Ankara.
Kohn, H.(1991). Panislavizm ve Rus Milliyetçiliği, Çev. Agâh Oktay Güner, Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı, İstanbul.
Koloğlu, O. (1987) .Abdülhamid Gerçeği, , Gür Yayınları, İstanbul.
Köker, L. www.düzceyerelhaber.com/her-taraf-haberleri/20490-levent-koker,28 Eylül, 2013, Erişim Tarihi 17.02.2014
Kurat, N. A. (2010). Rusya Tarihi Başlangıçdan 1917’ye Kadar, Ankara
Kurmuş,O. (2008). Emperyalizmin Türkiye’ye Girişi, Yordam Kitap, İstanbul.
Kutlu, S. (2007). Milliyetçilik ve Emperyalizm Yüzyılında Balkanlar ve Osmanlı Devleti, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Küçük, C. (1994). Osmanlı İmparatorluğunda Millet Sistemi ve Tanzimat, Mustafa Reşit Paşa ve Dönemi, Bildiriler, 13-14 Mart 1985, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
Lewis, B. (2008). Modern türkiye’nin Doğuşu, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
Mantran, R. (1999). Osmanlı İmparatorluğu Tarihi II., XIX: Yüzyılın Başlarından Yıkılışa, Çev. Tanilli Server, Adam Yayıncılık, İstanbul,1999
Mardin, Ş. (1995). Türkiye’de Din ve Siyaset, İletişim Yayınları, İstanbul.
Martin, B.G. (1998). Sömürgeciliğe Karşı Afrika’da Sufi Direniş, Çev: Fatih Tatlılıoğlu, İnsan Yayınları, İstanbul.
Mc Carthy ,J. (1995). Ölüm ve Sürgün, cev. Bilge Umar, İnkilap Yayınevi, İstanbul.
Mc Carty, J. (2006). Osmanlı’ya Veda İmparatorluk Çökerken Osmanlı Halkları, Çev. Mehmet Tuncel, Etkileşim Yayınları, İstanbul.
Mithat, A. (2004). Üss-i İnkilâp 2 Selis Yayınları, İstanbul.
Nasrullah, M.&Ruşdi M. (2003) Osmanlı Atlası XX. Yüzyıl Başları, Haz. Baş Yaşar; Tekin Rahmi, Osmanlı Araştırmaları Vakfı, İstanbul.
Ortaylı, İ. (2008), Tarihin İzinde, Profil Yayıcılık, İstanbul.
Ortaylı, İ. (2006). Osmanlı Barışı, Ufuk Kitap Yayıncılık, İstanbul.
Ortaylı, İ. (2002). Osmanlı İmparatorluğu’nda Alman Nüfuzu, İletişim Yayınları, İstanbul.
Öke, M.K. (1982) “Şark Meselesi” ve II. Abdülhamid’in Garp Politikaları, (1876-1909), Osmanlı Araştırmaları III. İslam Ansiklopedisi, Edt. İnalcık Halil, Göyünç Nejat, Lowry Heath W., İstanbul.
Özcan,A. (1992). Pan-İslâmizm. Osmanlı Devleti, Hindistan Müslümanları ve İngiltere (1877-1914) TDV İslâm Araştırmaları Merkezi, İslam Yayınları :1, İstanbul.
Özçelik, A. (2006). Kimliğini Arayan Meşrutiyet, İlgi Kültür sanat, İstanbul.
Öztuna, Y. (2006). 93 ve Balkan Savaşları Avrupa Türkiyesi’ni Kaybımız Rumeli’nin Elden Çıkışı, Babiâli Kültür Yayıncılık, İstanbul.
Öztuna, Y. (1983). Büyük Türkiye Tarihi C. VII. Ötüken Yayınları, İstanbul.
Öztürk, M.(2008). Türk Dış Politikası Osmanlı Dönemi -2, Edit: Mustafa Bıyıklı, Gökkubbe Yayınları, İstanbul.
Özyüksel, M.(1998). Osmanlı-Alman İlişkilerinin Gelişim Sürecinde Anadolu ve Bağdat Demiryolları, Arba Yayınları, İstanbul.
Özyüksel, M. (Yayın Yılı Yok), Feodalite ve Osmanlı Toplumu, Uludağ Üniversitesi , İktisadi ve idari Bilimler Fakültesi Yayın No: 16, Bursa.
Özyüksel, M. (2000). Hicaz Demiryolu, Tarih Vakfı, Yurt Yayınları, İstanbul.
Pamuk, Ş. (1984). Osmanlı Ekonomisi ve Dünya Kapitalizmi (1820-1913), Yurt Yayıncılık, Ankara.
Pamuk, Ş. (1994). Osmanlı Ekonomisinde Bağımlılık ve Büyüme (1820-1913) Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı, İstanbul.
Rothmann, L. (2001). Alman Emperyalizminin Türkiye’ye Girişi, İstanbul.
Sadoğlu, H. (2003). Türkiye’de Ulusçuluk ve Dil Politikaları, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Sagay, R. (1972). XIX. Ve XX. Yüzyıllarda Büyük Devletlerin Yayılma Siyasetleri ve Milletlerarası Önemli Meseleler, T. İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
Sander, O. (2006). Anka’nın Yükselişi ve Düşüşü, İmge Kitabevi, Ankara, 2006
Shaw, S.& Shaw, E. K., (1994). Osmanlı İmparatorluğu ve Modern Türkiye C.2 E Yayınları, İstanbul.
Shaw, J. S. (2008). Osmanlı İmparatorluğu’nda ve Türkiye Cumhuriyeti’nde Yahudiler, Kapı Yayınları, İstanbul.
Soy, B. (2004). Almanya’nın Osmanlı Devleti Üzerinde İngiltere ile Nüfuz Mücadelesi (1890-1914) Phoenix Yayınları, Ankara.
Soysal, İ .(1992). Türk Fransız İlişkileri, DİA, İslam Ansiklopedisi, C. XIII, İstanbul.
Sönmezoğlu, F. (1992). Uluslararası İlişkiler Sözlüğü, Cem Yayınları, İstanbul.
Sultan, A.(1974). Siyasi Hatıratım, Dergah Yayınları, İstanbul.
Şimşir, B. (1989). Rumeli’den Türk Göçleri, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Cilt: II, Onaltıncı Dizi, Ankara.
Tanıl, B. (1985). Milliyetçiliğin Kara Baharı, Birikim Yayınları, İstanbul.
Tekeli, İ.& İlkin, S. (2007). Cumhuriyetin Harcı, Köktenci Modernitenin Doğuşu, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Türköne, M. (1991). Siyasi İdeoloji Olarak İslamcılığın Doğuşu, İletişim Yayınları, İstanbul.
Türköne,M. (1991). Siyasi İdeoloji Olarak İslamcılığın Doğuşu, İletişim Yayınları, İstanbul.
Türköne, M.& Özdağ, Ü. (1993). Siyasi İslam ve Panislamizm, Rehber Yayınları, Ankara.
Ülken, H. Z. (2013). Türkiye’de Çağdaş Düşünce Tarihi, Ülken Yayınları, İstanbul
Yerasimos, S. (1987). Azgelişmişlik Sürecinde Türkiye Kitap:2 Çev. Kuzucu Babür, Belge Yayınları, İstanbul, 1987
